26 maja 2023 r.
Akcja filmu rozgrywa się w transylwańskiej miejscowości pełnej cichych uprzedzeń i zadawnionych urazów, które eksplodują wraz z pojawieniem się w tutejszej piekarni nowych pracowników: emigrantów ze Sri Lanki. Ksenofobia to chleb powszedni w regionie zamieszkanym przez kilka narodowości, więc wspólny wróg może okazać się użyteczny. Ten motyw to tylko jeden z wielu wątków, które się tutaj splatają. Miłość, dziecięca trauma, komiczny eko-aktywizm, wrażliwe męskie ego – to wszystko tworzy wschodnioeuropejski gordyjski węzeł. Wszyscy w nim dzisiaj tkwimy, nie umiejąc go ani przeciąć, ani rozwiązać.
Główną bohaterką “Mafia Mamma” jest Kristin, która ma wrażenie, że nic ekscytującego jej już w życiu nie czeka. Dzieci wyfrunęły z gniazda, a mąż od dawna woli dziobać poza domem. Gdy z Włoch nadchodzi wiadomość o śmierci dziadka, Kristin wyrusza na pogrzeb, który wywróci jej życie do góry nogami. Uroczy staruszek przed śmiercią uczynił Kristin jedyną spadkobierczynią swojego biznesu. A że parał się dość nielegalnym zajęciem, wnuczka staje przed poważnym wyzwaniem. Dziadzio był szefem groźnej mafijnej rodziny, a jego śmierć zaostrzyła apetyt konkurencyjnych rodów. Kristin będzie musiała zamienić wałek do ciasta na kij baseballowy, a miotłę na karabin, jeśli sama nie chce skończyć w betonowych trzewikach. Strzeżcie się matki chrzestnej!
Japonia to kraj słynący z rozwiniętej technologii oraz doskonałej opieki medycznej, które przekładają się na wysoką średnią życia jej obywateli. W połączeniu z niskim współczynnikiem dzietności stanowi to jednak dla rządu sygnał alarmowy. Starzejące się społeczeństwo jest zapowiedzią rychłego kryzysu ekonomicznego oraz zaburzenia równowagi państwa.
Rozwiązaniem ma być rządowy program kryjący się pod nazwą Plan 75. Zachęca on do eutanazji osoby, które ukończyły siedemdziesiąty piąty rok życia. Obecne na każdym kroku reklamy, adresowane do zdezorientowanych seniorów, zachwalają wszelkie korzyści, jakie płyną z rewolucyjnego programu.
Jednym z argumentów ma być wynagrodzenie, które balansującym na granicy ubóstwa uczestnikom Planu pozwoli zrealizować ostatnie marzenie. Starsza kobieta, której środki do życia znikają w błyskawicznym tempie, pragmatyczny sprzedawca programu oraz filipiński robotnik staną tym samym przed najważniejszymi wyborami.
Anna postanawia związać się z nieco starszym od niej Markiem, który budzi nieufność lokalnej społeczności. Im więcej faktów świadczy na niekorzyść mężczyzny, tym bardziej gorliwie Anna wstawia się za partnerem, wiedząc, że przy okazji walczy również o prawo do życia po swojemu.
Paryski inżynier zostawia za sobą miejski zgiełk, by zamieszkać w wysokich partiach francuskich Alp. Przypadkowo spotyka Léę, szefową kuchni alpejskiej restauracji. Oprócz niej Pierre’a kuszą tajemnicze światła migoczące wśród wysokich grani.
Amerykańska, telewizyjna ekipa poszukująca zjawiska paranormalne na całym świecie, udaje się do idyllicznego Fraser”s Hill na górzystym obszarze Malezji. W skład ekipy wchodzą między innymi piękna, ezoteryczna Jules i sceptyczny Ben. Mają tam nagrać materiał o nawiedzeniach starego domu. Jego nowi właściciele Ian i Martha twierdzą, że doświadczyli tam dziwnych fenomenów. Zgłębiając zagadkę ekipa napotyka przypadki opętania i upiory tak przerażające i silne, jakich nigdy dotąd nie napotkali w swej praktyce. Krok po kroku odkrywają ponure tajemnic historii domostwa, związane z pradawnym, zakazanym tajskim rytuałem, martwymi noworodkami, błąkającymi się duszami kobiet oraz brutalną nadprzyrodzoną siłą, która grozi zagładą każdemu, kto wejdzie z nią w kontakt. Jules w dzieciństwie zetknęła się z nieziemską mocą, może to sprawi, że jako jedyna będzie w stanie stanąć do walki ze złymi mocami.
Sekrety łączących brutalność i delikatność świata, jego przepych i nędzę; będących zapisem wewnętrznych zmagań obrazów, rozszyfrowuje dla nas francuski scenarzysta, pisarz i dramaturg Jean-Claude Carrière. “Każdy znajdzie tu coś, co go uspokoi albo przestraszy, zaskoczy lub pocieszy” – mówi o zachwycającym malarstwie Goi.
“Goya. Śladami mistrza” to przewodnik po najważniejszych dla malarza miejscach (jak rodzinny dom w maleńkim Fuendetodos), kluczowych wydarzeniach z jego życia i najwspanialszych dziełach. Carrière błyskotliwie i ze swadą opowiada o zamiłowaniu Goi do malowania kobiecych stóp, rozwiązuje zagadkę tajemniczych gestów, tłumaczy, jak choroby i utrata słuchu wprowadziły czerń na płótna mistrza.
Carrière był od lat zafascynowany malarstwem Goi, a swój podziw dzielił z innym wielkim Hiszpanem, Luisem Buñuelem, z którym przyjaźnił się i współpracował. Duch tego ostatniego stale towarzyszy mu w tej wędrówce. Zarejestrowana w dokumencie “Goya. Śladami mistrza” wyprawa okazała się być szczególną, bo ostatnią podróżą Jean-Claude’a Carrière. Pisarz zmarł przed ukończeniem prac nad filmem, który tym samym stał się hołdem także dla niego.
